Papa'ya hazırlığımı sunarken, adaylığımı kabul ederken, Tanrı'nın, rahiplik törenimden önce ve sonra aldığım İncil'in muazzam armağanını geri ödemeye daha da hazır hale getirmesi için bir çağrı algıladım. Pastoral hizmetim sırasında tanıştığım birçok insanın güzel iman tanıklıkları, İncil mantığına göre, alınan hediyeleri korumanın en iyi yolunun onları paylaşmak olduğunu yavaş yavaş anlamamı sağladı. Afrika'da geçirdiğim yıllar bunu benim için daha da doğruladı.

Bu bağlamda Kardinal Giuseppe Betori'ye teşekkür ediyorum çünkü 2011 yılında fidei donum olarak Çad'a gitmek istediğimi kendisine ilettiğimde, ikna edici ve coşkulu rızasını ifade etmekten bir an bile çekinmedi. Sadece bir yıl önce Piskoposluğa döndüğüm için onun halefi olma sırasının bana geleceğini hiç beklemiyordum. Korku ve endişelere rağmen son günlerde beni destekleyen, güvenmeye davet eden bir ışığın ve içsel gücün varlığını birkaç kez hissettim. Nuncio, adaylığımı kabul ettiğimi ifade etmek için İncil'den bir alıntı seçerek Papa'ya elle kısa bir mektup yazmamı istediğinde, hemen aklıma Mezmur 25,15:XNUMX geldi: "Bakışlarımı Rab'be dikiyorum çünkü O, ayağımı serbest bırakıyor. " Karşı karşıya kalınan zorlu mücadelenin hemen farkına vardım, çünkü bakışlarımı her indirip kendime çevirdiğimde, bu dantelin ayağımı kavradığını, Tanrı'nın ardından sakin bir şekilde yürüme dürtüsünü yavaşlattığını algılıyorum.

Tanrı'nın İlahi Takdiri, randevumun duyurulmasının, biz Katolikler için İyi Çoban Pazarı olan Paskalya'nın dördüncü Pazar gününden önceki haftaya denk gelmesini istedi. Yuhanna İncili'nin 10. bölümünde İsa'nın şu sözlerini duyacağız: “Baba beni tanıdığı ve benim Baba'yı tanıdığım ve koyunlar uğruna canımı verdiğim gibi. Ayrıca bu bölgeden gelmeyen başka koyunlarım da var; onlara da önderlik etmeliyim." O, Kilise'nin gerçek çobanıdır ve misyonerlik bağlılığımızda bizi coğrafi ve varoluşsal sınırlara doğru gitmeye iten müjdeleme seçiminin modelidir. Papa Francis'in Apostolik Öğüt Evangelii Gaudium'da bize hatırlattığı gibi: "Bu modelden büyülendik, kendimizi toplumun derinliklerine dahil etmek istiyoruz, hayatı herkesle paylaşıyoruz, onların endişelerini dinliyoruz, onların ihtiyaçları konusunda maddi ve manevi işbirliği yapıyoruz, seviniyoruz. Sevinçli olanlarla birlikte ağlayanlarla birlikte ağlıyoruz ve kendimizi başkalarıyla omuz omuza yeni bir dünya kurmaya adadık. Ama bir zorunluluk olarak, bizi yoran bir yük olarak değil, içimizi neşelendiren, bize kimlik veren kişisel bir tercih olarak” (EG 269).

Piskoposluğa ve Floransa şehrine selamlarımı sunarken, öncelikle Başpiskopos Kardinal Giuseppe Betori'ye, 15 yıllık piskoposluk hizmeti sırasında Kilisemize rehberlik etme konusundaki cömert inancından dolayı derin şükranlarımı ve şükranlarımı sunmak isterim. Sayın Majesteleri, Emekli Piskopos olarak Floransa'da kalma kararınız bizi sevinçle dolduruyor, çünkü bu, her zaman başarma yeteneğimizle parlamayan biz Floransalıların karakterine rağmen, son yıllarda içinizde büyüyen şehrimize olan sevginizi ortaya koyuyor. Dışarıdan gelenleri hoş karşılayın.

Başpiskoposluk Papazını, Monsenyör Giancarlo Corti'yi, Piskoposluk Vekillerini, rahipleri, diyakozları, dindar erkek ve kadınları, ilahiyat öğrencilerini, pastoral çalışanları, Başpiskoposluğun sadıklarını selamlıyor ve teşekkür ediyorum; Mesih'in izinde sizinle birlikte yolculuk edelim.

Floransa Piskoposluğumuzun topraklarında bulunan diğer Hıristiyan mezheplerinin kardeşlerini, Yahudi ve Müslüman topluluklarının üyelerini ve diğer dinlerin üyelerini içtenlikle selamlıyorum. Bu yıl papazı olduğum Madonna della Tosse cemaatinin ekümenik diyaloğa ve dinler arası diyaloğa olan güzel bağlılığı geleneği, Haham, İmam ve Kiliselerin çeşitli papazlarıyla tanışmama ve kişisel olarak tanımama olanak sağladı. Zamanla güçleneceğini umduğum gelecek vaat eden dostlukların doğduğu Floransa'dan.

Şehrin yetkililerini ve kurumlarını selamlıyor, daha adil ve destekleyici bir toplumun inşası için "dirsek dirseğe" işbirliğini her insanın, özellikle de en yoksul ve dışlanmışların onuruna dikkat ve saygı göstererek sürdürmeye olan kesin arzumu ifade ediyorum. . Dünyada savaşların yayılması tehdidiyle karşı karşıyayken, günlük bağışlama ve hoşgörü jestlerine dikkat ederek, zanaatkar bir şekilde inşa edilen barış için daha fazla cesaret ve azimle çalışma sorumluluğunun her zamankinden daha fazla zorlandığını hissediyoruz. mutabakat.

Sözlerimi, özellikle bu pastoral yıl boyunca papaz olarak görevimi yürüttüğüm Sollicciano hapishanesindeki tutuklu kardeşlerime son bir selam vererek bitirmek istiyorum. Sizi düzenli olarak ziyaret etmeye devam edemesem bile, Kutsal Yazıların şu sözlerini unutmayacağım: "Mahkumları, sanki onların mahkum arkadaşlarıymışsınız gibi hatırlayın" (İbr. 13,3:XNUMX). Tanrı'nın yardımıyla, Piskopos olarak sizin ve toplumumuz tarafından sıklıkla unutulan ve bir kenara atılan birçok erkek ve kız kardeşin ihtiyaçlarına özen göstermeye kendimi adayacağım.

Tanrı'nın iradesine evet diyerek, kendimi Kilise'nin en kutsal annesi Meryem'in, kutsal Piskoposlar Zanobi ve Antonino'nun, Muhterem Elia Dalla Costa'nın, Floransa Kilisesi Azizlerinin şefaatine emanet ediyorum. , her şeyin iyilik için çalışmasını sağlayacak güçte olan Rab'bin İlahi Takdirine giderek daha fazla güvenmeme yardım etmek için. Burada bulunan sizlerin ve birçok kardeşimizin dua ve desteğiyle, ayağımızı tuzaktan kurtaran Rab'be bakışlarımızı sabit tutarak yolculuğumuza güvenle devam ediyoruz, çünkü O bizi her zaman ve yeniden sevmeye muktedirdir. sonsuz ve sarsılmaz bir sevgi.