Vaftizhanenin bir Roma tapınağı olduğu geleneği yapının içinde anlaşılır hale geliyor. Düzenlenmesiyle Pantheon'u andıran geniş kubbeli ortam, aslında eski anıtlardan gelen unsurlarla zenginleştirilmiştir: yekpare sütunlar, iki oyma lahit ve mermer kaplamanın bir kısmı. Döşeme ise İslam dünyasını çağrıştırıyor: Oryantal zodyak motifleri, Cennet'in kapısı ile odanın ortası arasındaki "halılar"da göze çarpıyor. Duvarlarda, geç imparatorluk biçimleriyle birlikte, uzak Germen kökenli başkaları da var. Görkemli kubbe, orta İtalya'daki Bizans etkisini vurgular. Toplam etki, ortaçağ Avrupa'sının büyük kültürlerinin muhteşem bir kavşağındadır.

Vaftizhanenin ortasında, etrafı sekizgen bir çitle çevrili antik yazı tipi vardı (birinin ve diğerinin şekli zeminde izlenmiştir). Kaynaktan yukarıya, kubbeye doğru bakan inanan, 6. yüzyıl mozaiklerine hakim olan muazzam Mesih figürünü ve Mesih'in ayaklarının altında yükselen ölüleri gördü: bu, dirilen Mesih'in hem yaşayanları çağıracağı Son Yargıdır, hem ölülerin her birinin eylemlerini değerlendirmek. Mesih'in sağında (seyircinin solunda), eski İsrail'in ataları olan İbrahim, İshak ve Yakup'un "bağında" doğruların ruhları vardır; solunda (seyircinin sağında) ise Cehennem vardır. Vaftizhanenin içinde (ve geçmişte de dışında) mezarların bulunması nedeniyle olağanüstü bir güce sahip olan bu görüntüler, Hıristiyan Vaftizinin derin anlamını göstermektedir. “Yoksa Mesih İsa'ya vaftiz edilenlerin, ölümünde onunla birlikte gömüldüğünü bilmiyor musunuz?…; çünkü Mesih Baba'nın görkemiyle ölümden dirildi, böylece biz de yeni bir yaşamda yürüyebiliriz”, diye açıklıyor Aziz Pavlus (Romalılara Mektup 3, 4-XNUMX).

1) Evrensel yargı 2) Melek hiyerarşileri 3) Genesis'ten Hikayeler 4) Yusuf'un Öyküleri 5) Meryem ve İsa'nın Hikayeleri 6) Vaftizcinin Öyküleri

Kubbenin diğer beş parçasının yatay kayıtlarında Vaftizci Yahya, İsa, Yahudi Yusuf ve insan yaşamının başlangıcına (Adem ve Havva, Kabil ve Habil, Nuh ve ailesi) ilişkin hikayeler yer almaktadır. tarif edilmiş. Bu karakterlere baktıklarında, inananlar kendilerini Tanrı halkının tarihinin planına dahil edilmiş olarak algıladılar: İbranilere Mektup 12,1'in yazarıyla birlikte şöyle diyebilirlerdi: "Bu nedenle biz de etrafımızı sardık. böylesine büyük bir tanık sürüsü tarafından ... sebatla koşalım, bakışımızı sunağın üzerindeki büyük mozaikte görünen İsa'ya sabitleyelim. En yüksek kayıtta, ışığın yanında melek koroları tasvir edilmiştir.